Całkowita i częściowa niezdolność do pracy – definicja
Bardzo często na skutek wypadku, Poszkodowany doznaje tak poważnego naruszenia sprawności organizmu i związanego z tym uszczerbku na zdrowiu, że nie jest w stanie wykonywać swoich obowiązków pracowniczych. Traci tym samym możliwości nie tylko dalszego rozwoju zawodowego jak i przede wszystkim zarobku.
Niezdolnym do pracy można być całkowicie lub częściowo, bywa też, że Poszkodowany staje się jednocześnie uzależniony od pomocy i opieki innej osoby co stanowi o jego niezdolności do samodzielnego funkcjonowania.
Całkowita niezdolność do pracy – występuje wtedy, gdy Poszkodowany traci zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy w jakimkolwiek zawodzie.
Częściowa niezdolność do pracy – ma miejsce wtedy, kiedy Poszkodowany w znacznym stopniu utracił zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, ale, np. może podjąć inną, lżejszą pracę.
Z reguły niezdolność do pracy orzeka się na okres maksymalnie do 5 lat, chociaż bywają przypadki, kiedy jest on dłuższy, np. rokowania nie wskazują na poprawę zdrowia Poszkodowanego w tym okresie.
Warto wspomnieć, że jeżeli naruszenie sprawności organizmu powoduje wspomnianą wyżej konieczność korzystania z ciągłej pomocy osoby trzeciej przy wykonywaniu podstawowych czynności można starać się o orzeczenie niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Kto orzeka o niezdolności do pracy?
O tym, czy Poszkodowany jest w ogóle zdolny do dalszej do pracy i w jakim zakresie nie decyduje ani jego pracodawca, ani on sam, ani nawet lekarz prowadzący. Orzeczenie o czasowej lub trwałej niezdolności do pracy może wydać tylko i wyłącznie lekarz orzecznik z ZUS (w I instancji). Jeżeli Poszkodowany nie jest zadowolony z jego decyzji może złożyć sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS (II instancji). Ma na to 14 dni od otrzymania orzeczenia.
Komisja lekarska dokonuje rozpatrzenia sprzeciwu i wydaje ostateczną decyzję.
Niezdolność do pracy a orzeczenie o niepełnosprawności i renta.
Jeżeli Poszkodowanemu przyznano orzeczenie o niezdolności do pracy, może on wystąpić z wnioskiem o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Wydaje je Powiatowy Zespół ds Orzekania o Niepełnosprawności właściwy do miejsca zamieszkania zainteresowanego. Do wniosku (dostępnego w siedzibie Zespołu lub w internecie) należy dołączyć całość dokumentacji medycznej. Po rozpatrzeniu wniosku Poszkodowany jest wzywany na badanie lekarskie. To na jego podstawie zostaje wydane wydawane orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Od decyzji odmownej przysługuje złożenie odwołania do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w terminie 14 dni.
Jeżeli orzeczenie zostanie przyznane, osoba zainteresowana uzyskuje tym samym prawo do rozmaitych ulg oraz przywilejów typu: tańsze bilety PKP i PKS, rabaty na usługi, wejściówki na określone imprezy kulturalne czy też krótszy czas pracy oraz dodatkowe przerwy.
Stopień niepełnosprawności może być znaczny, umiarkowany lub lekki. Trzeba tutaj zaznaczyć, że jest on orzekany dla osób, które nie mogły mieć przyznanej renty, np. z powodu braku wymaganego okresu zatrudnienia.
W pozostałych przypadkach Poszkodowani posiadający orzeczenie o niezdolności do pracy mogą starać o przyznanie z tego tytułu renty.
Aktualizacja 13/11/2019