Osoba poszkodowana w wypadku komunikacyjnym, przy pracy czy w rolnictwie ma prawo żądać od sprawcy lub jego ubezpieczyciela OC naprawienia (usunięcie skutków) szkody w formie rekompensaty pieniężnej. W przypadku wyrządzenia krzywdy w postaci cierpienia psychicznego czy fizycznego, poszkodowany może żądać zadośćuczynienia, mimo że poszkodowany nie poniósł jakichkolwiek strat finansowych jak również uszczerbku finansowego o materialnym charakterze .
Niestety sporo spraw o odszkodowanie po wyczerpaniu możliwości przedsądowych, nie raz łącznie z interwencją Rzecznika Finansowego, kończy się dopiero na etapie sądowym.
Podstawa prawna
Podstawy prawnej zadośćuczynienia należy szukać w Kodeksie cywilnym w dokłąnie w art. 445 k.c., art. 446 § 4 k.c. oraz art. 448 k.c. Poszkodowany może dochodzić zapłaty od osoby lub podmiotu odpowiedzialnego odpowiednich kwot tytułem zadośćuczynienia za powstałą po jego stronie krzywdę.
Kiedy można domagać się zadośćuczynienia?
- Gdy w związku ze wypadkiem dochodzi do naruszenie dóbr osobistych (w tym zerwane więzi i relacje).
- Gdy zdarzenie powoduje uszkodzenia ciała i rozstrój zdrowia lub inwalidztwo, a co za tym idzie potrzebę podjęcia leczenia.
Co zawiera pozew o zadośćuczynienie
- Miejscowość i data sporządzenia pozwu.
- Wskazanie sądu i wskazanie wydziału.
- Wskazanie stron postępowania (pozwany, powód).
- Określenie kwoty zadośćuczynienia czyli kwoty dochodzonej pozwem (zaokrąglanej w górę do pełnego złotego).
- Wskazanie rodzaju pisma („Pozew o zapłatę zadośćuczynienia”).
- Uzasadnienie pozwu wraz z załącznikami.
- Czytelny podpis powoda lub jego pełnomocnika.
- Wykaz załączników.
Jak określić wysokość zadośćuczynienia
Określając wartość przedmiotu sporu, w przypadku gdy powodem jest bezpośrednio poszkodowany w wypadku, bierze się pod uwagę
- wiek poszkodowanego;
- płeć poszkodowanego;
- stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego;
- otrzymane zadośćuczynienie na etapie przedsądowym;
- długotrwałość choroby, cierpień, leczenia, rehabilitacji;
- poczucie bezradności życiowej, niekorzystne widoki i możliwości poszkodowanego w przyszłości;
- aktualna i zmieniająca się stopa życiowa społeczeństwa polskiego oraz sytuacja materialna społeczności na terenie zamieszkania poszkodowanego;
- przyjęta linia orzecznictwa sądu właściwego dla przedmiotu sporu.
Opłata od pozwu
Składając pozew, czyli pismo procesowe, powód musi uiścić opłatę w odpowiedniej wysokości, która wynosi 5% WPS (wartości przedmiotu sporu) przy czym jest to minimum 30 zł, a maksimum 100 000 zł. Opłata zawsze powinna zostać zaokrąglona w górę do pełnej złotówki, czyli jeżeli opłata wynosiłaby z obliczeń rachunkowych 234,2 zł to należy uiścić kwotę 235zł w kasie sądu lub wykonać przelew bankowy na odpowiedni rachunek bankowy.
Tytuły przelewu ma również określony wzór czyli „opłata od pozwu ws z powództwa ………… p-ko ………………………”. Jeżeli poszkodowany decyduje się na pomoc pełnomocnika w postępowaniu sądowym musi ponieść jeszcze jedną opłatę 17 zł od pełnomocnictwa, tytuł przelewu to „opłata skarbowa od pełnomocnictw dla ………………. od ………….. SR/SO ……………..”.
Jeżeli sytuacja materialna poszkodowanego jest ciężka może on starać się o zwolnienie od kosztów postępowania sądowego, składając wniosek o zwolnienie wraz z oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania.