Jak zgłosić zniszczone rzeczy z OC sprawcy wypadku
W skutek wypadku komunikacyjnego, czy wypadku w rolnictwie, jak również wypadku przy pracy z winy pracodawcy mogą ulec zniszczeniu rzeczy osobiste poszkodowanych, w postaci ubrań czy sprzętu elektronicznego (np. telefon, laptop, tablet itd). W takiej sytuacji poszkodowanemu przysługuje odszkodowanie za zniszczone rzeczy a dokładnie koszt utraconych rzeczy.
Poprzez zniszczone rzeczy w wypadku rozumie się:
- odzież (np. spodnie, kask);
- telefon;
- zegarek;
- obuwie;
- rzeczy osobistego użytku, czyli wszystko, co posiada poszkodowany w zdarzeniu przy sobie w momencie zdarzenia ubezpieczeniowego np. bagaż, sprzęt (np. mp3), meble, klatka czy terrarium, ulubiony miś dziecka itd.
Podstawa prawna roszczeń
„Art. 444. § 1. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.”
Kiedy ubezpieczyciel zakwalifikuje szkodę?
Zgodnie z przepisami ubezpieczyciel ma obowiązek zrekompensować poszkodowanemu poniesione straty. W ten sposób ma doprowadzić majątek poszkodowanego do stanu sprzed wypadku, poprzez naprawienie uszkodzonej rzecz lub pokrycie kosztów jej naprawy. W przypadku niemożności naprawy lub gdy naprawa jest ekonomicznie nieuzasadniona (koszt naprawy przekracza wartość danej rzeczy), poszkodowany ma prawo do odszkodowania, które powinno być równowartością wartości zniszczonych rzeczy. Jeżeli uszkodzona rzecz przedstawia jakąś wartość rynkową to ubezpieczyciel może dokonać potrącenia z uzasadnieniem określanej kwoty pozostałości z odszkodowania.
Wysokość odszkodowania za zniszczone rzeczy
Wysokość odszkodowania za zniszczonych rzeczy ustala się na podstawie kosztorysu naprawy przedmiotu lub faktury i rachunku, który dokumentuje rzeczywisty koszt poniesionej straty przez poszkodowanego.
Brak dowodu zakupu (paragon faktura) za zniszczonych rzeczy
Paragon, fv (faktura), jak również potwierdzenie operacji na koncie bankowym są dokumentami potwierdzającymi dowód zakupu zniszczonego w wypadku przedmiotu lub rzeczy. Obrazują jej wartość czyli koszt nabycia.
Pięciu na dziesięć poszkodowanych nie dysponuje paragonami czy rachunkami zakupu (nie zabrali ich ze sklepu, wyrzucili paragon czy paragon po prostu wyblakł itd.). W takiej sytuacji zakład ubezpieczeń nie powinien odmówić wypłaty odszkodowania za uszkodzoną rzecz. Roszczący o odszkodowanie czyli poszkodowany, w takiej sytuacji ma obowiązek udowodnić ubezpieczycielowi, że w zdarzeniu doszło do zniszczenia danego przedmiotu oraz w miarę możliwości, szczegółowo podać:
- datę zakupu danej rzeczy,
- model,
- rodzaj,
- markę,
- przybliżoną cenę zakupu
Towarzystwo ubezpieczeniowe powinno oszacować wartość zniszczonych rzeczy na podstawie przedstawionych powyżej informacji, istniejących ofert sprzedaży rzeczy takich samych lub podobnych lub biorąc po uwagę opinią swojego rzeczoznawcy.
Dokumenty do zgłoszenia zniszczonych rzeczy
Szkodę można zgłosić w formie:
- telefonicznej;
- pisemnej;
- formularza na stronie internetowej (www) ubezpieczyciela sprawcy wypadku.
Zgłaszając szkodę należy dołączyć takie elementy jak:
- zestawienie zniszczonych rzeczy z wyszczególnieniem daty zakupy i ceny;
- dowód zakupu zniszczonej rzeczy, w przypadku braku oświadczenie obrazujące okres nabycia, cenę oraz powód nie posiadania faktury lub paragonu;
- zdjęcia zniszczonych rzeczy;
- dokument potwierdzający odpowiedzialność sprawcy (np. notatka policyjna, opinia biegłego, protokół powypadkowy itd.);
- wycena naprawy zniszczonej rzeczy wraz z fakturą na jej wykonanie.
Zakład ubezpieczeń teoretycznie nie może odmówić wypłaty odszkodowania za zniszczone rzeczy. Niestety często ubezpieczyciel odmawia odszkodowania nawet na etapie reklamacji. Wówczas poszkodowany może próbować angażować Rzecznika Finansowego w poreklamacyjnym postępowaniu polubownym lub interwencyjnym, lub dochodzić swoich roszczeń na etapie postępowania sądowego.